Ταξική πρωτομαγιά, πρωτοπόρα εργατιά

Απεργιακή συγκέντρωση, τιμώντας την πρωτομαγιά πραγματοποίησαν τα ταξικά σωματεία στην Αλεξανδρούπολη.

Στο χώρο μπροστά στο Δημαρχείο με απαγγελίες ποιημάτων και θεατρικά δρώμενα τόνισαν ότι από  το Σικάγο μέχρι την πρώτη αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά στην Αθήνα το 1924. Από τον ηρωικό Μάη του 1936 της Θεσσαλονίκης, μέχρι τη συγκλονιστική θυσία των 200 κομμουνιστών στον τοίχο της Καισαριανής, το 1944. Ημερομηνίες - σταθμοί, ένα μικρό δείγμα του λαϊκού ηρωισμού, που συμπυκνώνουν όλες τις αρετές της εργατικής τάξης και της πρωτοπορίας της.

Η Πρωτομαγιά είναι μέρα που η εργατική τάξη όλου του κόσμου τιμά τους νεκρούς της, όχι μνημονεύοντάς τους, αλλά κάνοντας επιθεώρηση των δυνάμεών της, προβάλλοντας τα σύγχρονα αιτήματα της.

Οι μεγάλες μάχες, όπως αυτή για την κορυφαία κατάκτηση του 8ώρου, δείχνουν ότι κάθε εργατικό δικαίωμα είναι αποτέλεσμα σκληρών αγώνων και θυσιών. Δείχνουν ότι δεν υπάρχουν «σωτήρες» για τους εργαζόμενους. Δεν υπάρχει μικρή ή μεγάλη κατάκτηση χωρίς ταξική πάλη. Οτι καμιά επιτυχία του εργατικού κινήματος στο έδαφος του καπιταλισμού δεν είναι μόνιμη ή δεδομένη.

Στην ομιλία του ο Γιάννης Χιώνης στέλεχος του ΠΑΜΕ τόνισε:

Σήμερα είμαστε εδώ… ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο… για την τελική νίκη των λαών.

Σήμερα γίνεται ακόμα πιο φανερό ότι μπροστά στις εξελίξεις πρέπει να ηχήσει παντού το σύνθημα στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί.

Γίνεται ακόμη πιο φανερό ότι η αιτία που οδηγεί τους λαούς στη φτώχεια και την ανεργία είναι ίδια με αυτή που τους βάζει να σκοτώνονται στους πολέμους για τις σφαίρες επιρροής και τα μερίδια των αγορών.

Αν ο ανταγωνισμός τους για την μοιρασιά των αγορών δεν εκτονωθεί και μόνο προσωρινά με συμβιβασμό θα οδηγήσει σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τοπικό ή περιφερειακό, αλλά μπορεί να γενικευτεί, να αγκαλιάσει περισσότερες δυνάμεις και περιοχές.

Οι εξελίξεις επιτάσσουν επαγρύπνηση. Για τα συμφέροντα των μονοπωλίων η χώρα μας μπλέκεται πιο χοντρά στους ανταγωνισμούς για τα συμφέροντα των μονοπωλίων παίρνονται μέτρα ενάντια στις λαικές κατακτήσεις.

Για αυτό συμμετέχουμε μαζικά στο συλλαλητήριο που καλούν οι επιτροπές ειρήνης και σωματεία από όλη την ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις 13 του μήνα εδώ στην Αλεξανδρούπολη, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ_ᾹΝΕΛ θέλει να επιβάλει σιγή ιχθύος. Να κάνει τους πάντες να σκύψουν το κεφάλι.. Με την πιο άγρια καταστολή μας υποδέχτηκαν στο «αναπτυξιακό συνέδριο» στη Θεσσαλονίκη όταν οι εκατοντάδες απολυμένοι στους ΟΤΑ και οι ξεκληρισμένοι αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι ζήτησαν να παρέμβουν. Χημικά για όσους διαδήλωναν για τις ανάγκες τους, πακτωλό χρημάτων για έργα για τους  μεγαλοεπιχειρηματίες που πήραν ζεστό χρήμα από προγράμματα και νόμους, για τους τοπικούς παράγοντες που βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση και για άλλους φορείς που ελπίζουν να ωφεληθούν με κάποιο ψίχουλο από το μεγάλο φαγοπότι που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση για ντόπιους και διεθνείς επιχειρηματικούς ομίλους.

Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δείξουν και το πιο αποκρουστικό τους πρόσωπο όταν χρειάζεται να αποδείξουν ότι είναι στη διάθεση των ΝΑτοικών σφαγέων, των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, γνήσιοι υπηρέτες του ΣΕΒ και των τραπεζιτών.

Στην νέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αποκοιμίσματος του λαού μας, στην οποία πρωτοστατούν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και οι εργοδοτικές ενώσεις, εκτελώντας «συμβόλαια θανάτου» των εργατικών δικαιωμάτων, είτε στο όνομα της κρίσης, είτε στο όνομα της ανάκαμψης δε θα μπορούσε να λείπει η ΓΣΕΕ ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός.

ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ ενώ δεν έκαναν τίποτα για το απεργιακό δικαίωμα, τη φοροληστεία, για την απελευθέρωση των πλειστηριασμών,  υπέγραψαν στα κρυφά την αθλιότητα της κυβέρνησης των 586 ευρώ κατώτατο μισθό και των 511 για τους νέους υπονομεύοντας έτσι την διεκδίκηση κλαδικών συμβάσεων εργασίας και οδηγώντας χιλιάδες εργαζόμενους στη φτώχεια και την εξαθλίωση, ανακοίνωσαν μαζί με ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΒΕΕ – ΕΣΕΕ "Μέρα Πανεθνικής Δράσης" για τις 30 Μάη! Μαζί τους και η περιβόητη Ανωτάτη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδος που δεν εκπροσωπεί κανένα, που αποτελεί μια σφραγίδα. Και αυτό το ονόμασαν κοινωνική συμμαχία. Μια συμμαχία που όχι ότι μας εκπλήσσει αλλά δε βρήκε χώρο για οποιοδήποτε κάλεσμα για συμμετοχή των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στην απεργία της 1ης Μάη.

Βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει χέρι στη λειτουργία των σωματείων και να δυναμώσει τους μηχανισμούς νόθευσης των συσχετισμών υπέρ των δικών της συνδικαλιστικών δυνάμεων το μόνο που τους καίει όλους είναι το πώς θα διατηρήσουν την ισχύ τους μέσα από διαδικασίες εκμαυλισμού συνειδήσεων.

Στο ΕΚΕ οι ίδιες πλειοψηφίες που εκλέγονται με βάση τους δεκάδες αντιπροσώπους από το σωματείο ιδ. υπαλλήλων εμποροϋπαλλήλων «Ο Ερμής» δεν έχουν φροντίσει να κάνουν ούτε τις προβλεπόμενες εκλογές σε αυτό το σωματείο που παρήλθε η τριετία τον περασμένο μήνα και αυτό δεν είναι το μόνο παράδειγμα.

Για αυτό χρειάζεται να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για σωματεία μαζικά, με λειτουργία, σχεδιασμό, στο πλάι του κάθε συναδέλφου.

Στηρίζουμε την προσπάθεια για λειτουργία σωματείου ιδιωτικών εκπαιδευτικών και καλούμε εργαζόμενους του χώρου να συμμετέχουν στις εκλογές το Σάββατο 5 Μάη από τις 1 το μεσημέρι μέχρι και τις 8 το βράδυ στο ξενοδοχείο Αθηνά.

Σε αυτή την κατεύθυνση διοργανώνουμε το 1^ο εργατικό φεστιβάλ των σωματείων την Κυριακή 6 Μάη στις 12 το μεσημέρι στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Βάζουμε στόχο όλα τα μέλη μας, να συζητηθούν, να καλέσουν επιπλέον κόσμο, να δυναμώσουμε και να γίνουμε περισσότεροι.   

Να γίνουμε πιο πολλοί, πιο ικανοί και με σωστό προσανατολισμό για να βάζουμε επιπλέον εμπόδια, να μην αλωνίζουν οι εργοδότες όπως στο Μαίλη με το κλείσιμο του εργοστασίου που στην πόλη της Αλεξανδρούπολης αντιμετωπίζεται σα να μη συμβαίνει τίποτα. Άντε το πολύ πολύ καμιά ανακοίνωση ή να ανακοινωθεί σαν είδηση, τι γίνεται όμως από εκεί και πέρα, τι γίνεται με τους εργαζόμενους, τις οικογένειές τους, τα νοίκια, τα φροντιστήρια των παιδιών, την  στήριξη αυτών των ανθρώπων που δεν είναι οι  μόνοι.

Να μην αλωνίζουν όπως στον κλάδο του τουρισμού που υπογράφουν ότι, πραγματικά ότι συλλογική σύμβαση θέλουν μετατρέποντας την κατά τα άλλα βαριά βιομηχανία της χώρας, όπως τους αρέσει να ονομάζουν των κλάδο του τουρισμού, σε σύγχρονα κάτεργα, όχι και πολύ σύγχρονα εδώ που τα λέμε.

‘Εύλογα ο κόσμος ρωταέι… τι μπορεί να γίνει;;

Σήμερα πλασάρεται από τα αφεντικά και από κάθε αστική κυβέρνηση, από τους συνδικαλιστές της εργοδοσίας η αναποτελεσματικότητα των αγώνων. Τρέμουν μην η εργατική τάξη μάθει την ιστορία της, μη χρησιμοποιήσει και καταλάβει την πραγματική της δύναμη. Αν η απάντηση απέναντι στην λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων δόθηκε απο την εργατική τάξη με τέτοιες κατακτήσεις πριν 132 χρόνια τότε το προσεχές μέλλον της ανήκει αποκλειστικά.

Αντλούμε δύναμη από την Ιστορία του εργατικού κινήματος, στη χώρα μας και διεθνώς. Οργανώνουμε τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, στα μνημόνια, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Η ίδια η επικαιρότητα δείχνει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, η εξαθλίωση, η ανεργία, η φτώχεια, η προσφυγιά, κάθε μικρό και μεγάλο λαϊκό πρόβλημα «φωνάζει» για την αιτία του, που δεν είναι άλλη από το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Ταυτόχρονα δείχνει και προς τα πού πρέπει να αναζητηθεί η διέξοδος.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οριστική απάντηση στα εργατικά - λαϊκά προβλήματα, κατάκτηση πλήρων δικαιωμάτων στη δουλειά, στην Παιδεία, στην Υγεία, ικανοποιώντας ολόπλευρα τις ανάγκες τους, υπήρξε όταν οι εργάτες κατέκτησαν την εξουσία, όταν κατάργησαν την καπιταλιστική ιδιοκτησία

H ταξική ατμομηχανή για αγώνες και κατακτήσεις έχει πάρει για τα καλά μπρος σε πολλούς κλάδους, μετράει κατακτήσεις στους οικοδόμους, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη προετοιμάζεται για μάχες σε όλους τους κλάδους…

Συναγωνίστριες Συναγωνιστές

Οι θυσίες και οι νεκροί της τάξης μας μπορούν να είναι σίγουροι για ένα πράγμα. Ότι την ιστορία δεν την έγραψαν για να μείνει στις εγκυκλοπαίδειες. Άνοιξαν έναν δρόμο που δε θα αφήσουμε να κλείσει ποτέ εωσότου φτάσει στο τέλος. Στο τέλος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, στο τέλος των βασάνων για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Μετά την ομιλία πραγματοποιήθηκε πορεία στο κέντρο της πόλης και κατάθεση στεφανιών